Strona główna

Drodzy Czytelnicy!

Miło nam jest przekazać informację, że otrzymaliśmy dofinansowanie z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na zakup nowości wydawniczych.

Czekamy na  propozycje pozycji książkowych, które chętnie byście przeczytali, a których nie ma w naszej bibliotece.

Prosimy o kontakt tel. 91 562 40 52, mailowy biblioteka-suchan@o2.pl lub zachęcamy do odwiedzenia nas w godzinach pracy biblioteki.

Nigdy nie należy być pewnym, że życie nasze dobiega już kresu, bo kiedy nam się nawet zdaje, że los skończył pisać swą historię, to gdy odwracamy stronicę księgi naszego życia, widzimy ze zdziwieniem świeżo napisany rozdział.   Lucy Maud...

Więcej informacji na stronie: dyktanda.pl

"Dobra książka to rodzaj alkoholu -

                                                        też idzie do głowy"

                                                                                                       Magdalena Samozwaniec

            Każdy z nas, czytających, ma swój ulubiony rodzaj lub gatunek literacki - epika, liryka, dramat, a wśród nich romanse, książki historyczne, przygodowe i podróżnicze, biografie. Batalistyczne i opisujące wielkie wojny. Czytamy też baśnie i legendy. Są tacy, jak ja, którzy lubią zaglądnąć do kronik i porównać z tym co pisarz stworzył.

            Przeczytałem książkę, ba! - dzieło, po którym nie powinienem już nic więcej czytać. Wszystko, a nawet więcej w tym OPUS MAGNUM jest zawarte: więcej niż 2500 stron, ponad 270 rozdziałów... Galeria postaci: od dolin społecznych jak zbójcy, złodzieje, oszuści, poprzez ludzi biednych i bogatych, kmieci, rzemieślników i budowniczych, aż po rycerstwo i dwór książęcy nawet cesarski.  

            Ta książka to "Bolesław Chrobry" autorstwa Antoniego Gołubiewa. Długo przymierzałem się do jej przeczytania. Główną trudność stanowi język, którym autor się posługuje - to staropolszczyzna.  Ciężko jest "wbić się" w ten teks, ale daję słowo, że po kilkudziesięciu stronach czyta się już gładko.

            Wszystkie warstwy społeczne splatają się, ze sobą i można prześledzić jak z dzikiego, puszczańskiego kraju rodzi się po wielu zmaganiach potężne księstwo.

            Wytrwale i cierpliwie wzrasta po to aby w XI-wiecznej Europie stanowić słowiańskie mocarstwo.

            Autor genialnie połączył gatunki i rodzaje literackie, a każdy z rozdziałów może być gotowym scenariuszem serialu. Opisane batalie zachwycają, walki wręcz rodem z "Pieśni o Rolandzie". Gdy szczęk mieczy ucichnie zajrzymy do chat - tych biednych i bogatych, dowiemy się o troskach ich mieszkańców. Mamy też sceny rodem z książek Jacka Londona - kopalnia srebra, pognębienie człowieka, dosłownie wdeptanie go w ziemię. Także podróż w zawierusze zimowej. Później,  niby tak niechcący znajduję się ponownie w jakiejś, wśród puszczy wyrosłej, chałupie, gdzie matka opowiada dzieciom baśnie: bajaj matulu - mówią otroki. I zaraz po bajaniu: knowania, walki, wielka miłość i zdrada, potem sądy i wyroki... dużo by można wymieniać. Jest tam spory rozdział dotyczący rozprawy, gdzie Chrobry ma rozstrzygnąć o ścięciu głowy oskarżonemu - nie mogę więcej zdradzić, tylko dodam, że o takim sposobie sądzenia nigdy nie czytałem.

            Wśród całej tej rozproszonej po kniejach i polanach słowiańskiej ludności nagle pojawia się moja ulubiona Świętosława. Nie obeszło się w powieści bez Wikingów, a także o zdobyciu przez Bolesława Jomsborga.

            Jeżeli ktoś  z Was, Czytelniczki i Czytelnicy zdecyduje się zmierzyć z tym dziełem, to ma zagwarantowane pół roku z literaturą najwyższego lotu. Rekomenduję!

                                                                        Czytacz

"Książki są lekarstwem dla umysłu"

- Demokryt

            Na mapie Szczecina istnieje ulica Storrady. Przy Wałach Chrobrego. Sądzę, że wiele osób wie kto to jest, a dla niektórych wyjaśnię, że to Świętosława Sygrida Storrada o polskim przydomku Dumna lub Harda. Chociaż jej pochodzenie i autentyczność jest dyskusyjna, była córką Mieszka I i siostrą Bolesława Chrobrego. Była także królową Szwecji, Danii, Norwegii i Anglii oraz matką królów. Opiewano ją w nordyckich sagach, pieśniach skaldów i wspominano w kronikach Thietmara, także Adama z Bremy.

            Jakby nie było, polscy pisarze polubili Świętosławę i napisali kilka książek o niej, które warto przeczytać, aby dowiedzieć o jej domniemanym życiu i  dokonaniach.

            Władysław Jan Grabski umieścił ją w trylogii "Saga o jarlu Broniszu". Czytając dowiemy się o legendarnym Jomsborgu - dzisiejszym Wolinie - sprzed tysiąca lat. Chociaż jarl Bronisz jest główną postacią, to Świętosława jest jakby drugoplanową postacią i można prześledzić jej sposoby postępowania w celu dojścia do władzy.

            W treści znalazłem literackie potknięcie się Grabskiego, ponieważ delikatnie przesadził pisząc, że Wikingowie zazdrościli Słowianom ich ulubionej potrawy o nazwie bigos. Nie było go w owym czasie, chyba że miał na myśli mięso zmieszane z łopianem. Powszechnie wiadomo, chociaż nie bardzo ściśle, że kapusta przywędrowała do Polski wraz z królową  Boną. A już bardziej wiarygodne jest, że białą kapustę uprawiano na naszych terenach na przełomie XII i XII wieku. Kisić to chyba umiano.

            Nie umniejsza to wartości tej książki, którą Grabski pisał w czasie wojny, jakby dla pokrzepienia serc - niczym Sienkiewicz.

            Czyta się tę trylogię, jak dzisiejsze książki akcji. Elżbieta Cherezińska, popuszczając nieco wodze fantazji stworzyła dylogię " Harda" i "Królowa", w której możemy podróżować nie tylko po puszczach słowiańskich, ale także znaleźć się w Skandynawii sprzed dziesięciu wieków.

Możemy podziwiać skomplikowane układy władzy, obserwować historie miłosne i zdrady oraz krwawe boje.

            Piękno tych intryg polega na tym, że gdy w tomie "Królowa" za mało nam będzie akcji w Skandynawii, to w "Hardej" przeniesiemy się do Pragi, Kijowa i do Anglii, czyli tam, gdzie Storrada rozwijała macki swej władzy.

            Specjalnie polecam Czytelniczkom lubiącym historyczne romanse. Nikt nie zawiedzie się...

                                                                                                                      Czytacz

"Byle jedna książka w domu - to tak jak mysz,

 przyprowadzi ze sobą drugą i trzecią,

już ci nie dadzą spokoju."

-  Józef I. Kraszewski

         Dawno temu - kiedy jeszcze były - postanowiłem przeczytać książkę telefoniczną. Szybko zrezygnowałem, ponieważ stwierdziłem, że za dużo w niej postaci pierwszoplanowych, bez jakiejkolwiek charakterystyki, a i opisy przyrody nie tak piękne jak u Orzeszkowej. Były tam jedynie nierozwinięte określenia, np. Leśna, Kwiatowa, Ogrodowa i tym podobne, oraz mnóstwo innych nic z przyrodą niemających wspólnego miejsc...

            Widocznie dawniej pisarze nie umieli napisać dobrej książki telefonicznej.  Nie to, co teraz. Właśnie skończyłem taką, i właśnie głównym bohaterem okazał się - telefon.

            Na sześciuset stronach około trzysta razy pojawia się on i jego chyba przyjaciółka - komórka. Akcje niesamowite - z zapartym tchem można śledzić ich losy, bo: telefon zadzwonił; nie odbiera telefonu; komórka gdzieś przepadła, telefon się rozładował, komórka nie ma zasięgu; nikt nie dzwoni; nikt nie odbiera; komórka zaczęła wibrować; telefon nie ma opcji wibracji; telefon odnalazł się, leżał pod stołem; trzeba zadzwonić; nie dzwoni; dzwoni za głośno jakby zatrwożona; a niech to, nie działa; tutaj włóż, tędy wyciągnij, telefon całkiem padł, komórka też...

            To tylko cząstka przygód telefonu i komórki. Prawda, że ekscytujące?

Jednak tak naprawdę, to reszta książki jest ciekawa. Autor Leszek Herman jest szczecińskim architektem i pisarzem. Pierwsza jego książka "Sedinum" - troszkę na wyrost okrzyknięta została polskim "Kodem Leonarda da Vinci", jednak tej ostatniej pt. "Krzyż pański" trochę brakuje do okrzyknięcia. Mimo to przygody grupy poszukiwaczy skarbów i kłopotów, przyjemnie się obserwuje. Treść - oprócz telefonicznych wybryków - naładowana jest mało znanymi, ale mającymi spory wpływ na historię Polski, faktami.

            Można ją przeczytać dwojako: tak po prostu strona po stronie i ekscytować się przygodami, lub przy każdym historycznym nazwisku czy miejscowości zatrzymać się i zajrzeć do Internetu - i dopiero tam odkryć to, czego autor nie opowiedział.

            Ja, na przykład, dowiedziałem się, że Napoleon chciał zniszczyć Moskwę z powietrza, nie mogąc do niej dojść...

            W jaki sposób? Można się dowiedzieć czytając równolegle "Krzyż pański" i Internet.

            Polecam wnikliwym.

P.S. Leszek Herman jest współtwórcą szczecińskiej sieci kawiarni Columbus Coffee. Ciekawostką jest, że nie mając grosza można napić się kawy dając książkę.

                                                                                     Czytacz

Wiem, że nie bardzo będę oryginalny, jeśli na prośbę Miłych Pań  - jako ten, który przeczytał o jedną książkę za dużo, napiszę kilka tekstów popularyzujących czytelnictwo i zacznę to pierwsze z Wami, Czytelnicy naszej biblioteki spotkanie, od garstki...

Dziś propozycja dla naszych dorosłych czytelników....

Saga o sile miłości, przyjaźni, nienawiści i żądzy zemsty, wplecionej w wielką historię Europy XX i XXI wieku.

Zapraszamy młodych czytelników po przygody Mikołajka, bo psoty i wybryki wspomina się najdłużej!